Love at first sight….

Son at Sol

Love at first sight.

Naniniwala ka ba diyan?

Naniniwala na (yata) ako diyan ngayon (kahit parang korni, hehe). Nangyari kasi sa amin yan ng gf ko dati.

First day of school nung nakita ko siya. Nasa unang row, nakaupo. Nagkatama yung tingin namin sa isa’t isa nung tumayo siya at humarap sa likuran para ayusin yung bag niya.

Kinilig ako nung nagkatinginan kami. Parang may gustong sabihin yung mga mata niya. Ngayon kapag nagku-kwentuhan kami ng gf ko tungkol dun sabi niya ganun din daw ang nakita niya sa mata ko…parang may gustong sabihin.

Lumipas ang mga araw, siya puro sulyap, ako puro ligaw-tingin.

Isang araw, sa English subject namin, sinabi ng professor namin na kunin ng mga boys yung girls na katabi nila (mas madami kasing girls kesa sa boys) para maging partner, tapos iinterviewhin yung isa’t isa saka ire-report sa harap yung naging usapan.

Ibang babae ang katabi ko noon, at nasa unahan ko namann siya (yung gf ko ngayon).

Gusto ko sana siyang makapartner kaso hindi siya yung katabi ko.

Ang ginawa ko? Kinausap ko yung katabi ko, sabi ko, “Miss, pwede bang siya na lang yung maging partner ko?” Sabay turo dun sa nasa unahan ko.

Pumayag naman siya. Tingin ko hindi naman na-offend. Buti na lang hindi ako crush ni ate, kung nagkataon hindi ako nun pinayagan, haha!! lakas!!

Ayun, abot tenga ang ngiti ko, kinalabit ko yung girl sa unahan ko sabay sabi ng, “Miss pwede bang ikaw na lang ang partner ko?”, Pagharap niya, parang nagulat, tapos napangiti (halatang may kilig yung ngiti), sumagot ng, “Sige” sabay tanggal ng bag niya sa katabing upuan para makaupo ako.

Pagkakataon na yun para makilala ko siya (o magkakilala kami).

Kung tutuusin, maliit na desisyon lang yung pagpapaalam ko dun sa girl na katabi ko para maging partner yung girl sa unahan ko. Maliit na desisyon na nagdulot ng malaking pagbabago sa buhay ko.

At sa pananampalataya ko.

Napag-alaman ko sa naging interview namin nung araw na iyon na member pala siya ng Charistmatic group. Naisip ko na “malapit-lapit na siya sa katotohanan” kasi ang mga born again at Catholic Charismatic eh halos magkahawig. Kaya ang tingin ko sa kanila noon e mga “tumanggap kay Jesus as Lord and Savior” pero hindi maiwanan ang “traditions of men” at “idolatry”.

Dami naming napagkwentuhan. Minsan nga nagiging Tagalog yung kwentuhan namin tapos sisigaw si ma’am ng “English please!!”

Haha! Tapos ayun, nung reporting na parang nahalata yata ng mga classmates namin na crush namin ang isa’t isa kaya may mga “uuuuyyy!!” at “aaayyyiiee!!”

Pagkatapos ng klase, nagpunta kami ng lagoon. Dun namin tinuloy ang kwentuhan. Kumain kami ng burger at uminom ng red tea. (kung dati kang taga-PUP at naabutan mo yung J6 burger na ubod ng sarap, yun yon…grabe, isang alamat ang burgeran na yun) Sagot niya. Hehe. Gabi na kasi yun, ubos na pera ko, gastador kasi ako ayun wala tuloy akong panlibre sa panliligaw..hehe.

Simula nung araw na yun, close na kami. Lumipas ang mga araw magkasama kaming kumakain kapag break time. Hintayan kapag magkaiba ng sched. Tapos tambay sa may inter-faith chapel sa PUP.

Dahil nga may pagkarelihiyosa din siya, ipinahiram ko sa kanya yung Purpose Driven Life ko. Tatlo ang nakapirma dun sa first page, si Rick Warren, ako, at huling huling pumirma yung gf ko (matagal ko na kasing nabasa yun bago ko naipahiram sa kanya kaya matagal na bakante yung pipirmahan niya).

Nung nakilala ko siya, nagse-serve siya sa Simbahan sa Charismatic group pero hindi siya mahusay magpaliwanag ng kanyang pinananampalatayanan. Tulad lang din siya ng ibang Katoliko na kapag tinanong mo kung bakit may imahen ang isasagot eh, “Kasi bilang paalala.” Tapos wala na. Actually, pagdating sa usapin ng pananampalataya, ako ang dominante. Syempre, kailangan “ilayo ko siya sa kabulaanan”.

Naimbitahan ko siya sa aming “church”, sumali din kami sa Seeds of the Nations (SONS) saka sa Campus Crusade for Christ.

Ako ang nakaimplwensya sa kanya para magpa-bautismo sa born-again. Konting konti na lang talaga, iiwanan na niya yung pananampalataya niya. Syempre, hindi dahil sa akin. May kinalaman ako pero dahil yun sa mga turo ng born again.

Minsan nga, isang prayer meeting nila sa Charismatic group, inilagay niya sa altar yung imahe ni Cristo, yung crucifix, kandila, Biblia at bulalak…PERO HINDI ANG IMAHEN NG MAHAL NA INA. Impluwensya ko rin yun.

Yun kasi yung mga panahon na umaatend siya ng “Sunday worship service” namin pero hindi niya pa lubusang maiwan yung charismatic group nila.

Halos iwan na niya ang pananampalatayang Katoliko, nung hinamon ako ng kakilala ko na pag-aralan kung paano nagsimula ang Biblia. Nung inaalam ko na, sakto din naman na kasikatan ni Steve Ray noon (dating Baptist na naging Catholic). Binili namin ng gf ko yung “Crossing the Tiber” niya. Dun nakasulat yung mga rason kung bakit niya iniwan ang pagiging Baptist at niyakap ang pananamapalatayang Katoliko.

Nabagligtad ang sitwasyon. Ako, nagpasyang pag-aralan ang pananampalatayang Katoliko. Naiwan yung gf ko sa born again, at nalilito. Pero dahil nga ako yung dominante, sama siya sa ‘kin.

Siya ang nagturo sa akin magrosaryo. Di niya rin yun talaga kabisado noon, pero no choice siya, kulit ko eh, napilitan tuloy siyang pag-aralan para ituro sa akin. Yung “Creed” siya ang nagturo sa akin kasi yung “Our Father”, “Hail Mary” at “Glory Be” madaling kabisaduhin. Kahit may klase kami, isinusulat ko sa papel yung Creed tapos pag sa tingin ko e tapos na, ibibigay ko sa kanya para i-check niya kung anong kulang sa isinulat ko.

Lumipas ang mga panahon naibalik naman yung pananampalataya niyang Katoliko na halos mawala dahil sa akin. At ako na ang sumasama sa kanya. Yung pangatlong rosaryo ko (yung una tinapon ko sa kanal, yung pangalawa bracelet lang yun, di ko alam na rosaryo akala ko krus lang kaya binili ko, nung nalaman kong rosaryo pala pinamigay ko) e galing sa street mass ng kanilang parish na tinutugtugan ng kanilang Charismatic group. Sa pagkakaalala ko sa bandang Tumana, Marikina yata yung Street Mass nun…o Barangka..

Nag-PREX kami ng sabay sa Immaculate Conception Parish, Marikina. Kaso di ko tinapos. Di ko kasi gets, saka tinamad na rin ako. Layo kasi ng Marikina sa Maynila…hehe..

Yung charismatic group nila ay naging pamilya ko na rin, naisama nila ako sa swimming, anniversary, retreat (sa Antipolo) pilgrimage (sa Kamay ni Hesus, Quezon Province), praise and worship, CLSS etc.

Dahil din sa gf ko at sa Charismatic group nila e kinuha akong speaker sa Immaculate Conception parish nung Good Friday ng 2011. Doon ko unang beses na ikinuwento ang conversion story ko sa harap ng maraming tao.

Sa ngayon, magkasama pa rin naming pinag-aaralan ang pananampalatayang Katoliko. At patuloy na pinalalalim ang relasyon sa Diyos at sa isa’t isa. Pinagsisikapan namin na laging maging sentro ng aming relasyon ang Diyos…

Anim na taon na kami. May plano kami para sa relasyon namin, pero hindi namin inaalis ang posibilidad na magpari ako o magmadre siya. Kasi hindi naman laging malinaw agad ang plano ng Diyos para sa isang tao. Kailangan nga lang laging ready.

Love at first sight? Totoo ba yun?

Siguro…kung makikita mo ang kagandahan ng Diyos sa kanya.

“Charm is deceitful, and beauty is vain, but a woman who fears the Lord is to be praised.” (Proverbs 31:30)

Isa kang regalo mula sa Diyos…SOL.